Zanimljiv spoj prošlosti i budućnosti, snažni kontrasti raskoši i bede, još vidljivi tragovi velikog rata, kolonijalna arhitektura impozantnih građevina u glavnom gradu Ho Ši Minu, poznatijem po starom nazivu Sajgon, kao i luksuzna letovališta na Južnom kineskom moru očarali su voditeljku Televizije Prva
Kako sam se zasitila letovanja u Evropi, htela sam da odem na neko egzotično, potpuno drugačije putovanje. Odlučila sam se za Vijetnam, koji spada u top-deset destinacija u svetu, i uputila se tamo s porodicom. Let je trajao skoro četrnaest sati, sa presedanjem u Dohi, odakle postoji linija za vijetnamsku prestonicu Ho Ši Min. U glavnom gradu, koji većina stanovnika i dalje zove starim imenom Sajgon, ostali smo tri dana, a ostatak odmora proveli smo u Nja Čangu, poznatom još kao rivijera Južnog kineskog mora, u jednom fantastičnom rizortu.
Ivana Jordan: Na nestabilnom tlu u zemlji Fride Kalo, pinjata i marijačija
Od sjaja do očaja
Prvi utisak po ulasku u nekadašnji Sajgon, glavno poprište Vijetnamskog rata, bili su velika vlaga i užasno zagađen vazduh. Ogromna je gužva na ulicama i čini se kao da svi voze motore. Odmah sam se zapitala kuda ću da hodam, jer praktično ne postoje trotoari. Ispred kuća, uglavnom podignutim na ruševinama rata, njihovi vlasnici sede na malim stolicama, odmaraju se ili nešto prodaju. Stanovnici su mahom siromašni, život im se odvija na ulici, gde jedu, piju, često i spavaju. Pa ipak, izuzetno su raspoloženi i ljubazni. Preovladava beda, mada ima i veoma luksuznih mesta u gradu, pre svega odličnih restorana. Prva pomisao u susretu s ovim gradom bila mi je “od sjaja do očaja”.
Slike prošlosti i sadašnjosti
Pažnju privlači veliki broj broj pagoda, crkvi i prelepih građevina, poput Nacionalnog pozorišta i opere, koja je bila centar okupljanja francuskog visokog društva u vreme njihove kolonijalne vlasti u Vijetnamu, potom Opštine, sagrađene po ugledu na zgradu pariske skupštine, monumentalne Palate nezavisnosti u kojoj je simbolično okončan rat nakon što je tenk probio njenu ogradu, Gradskog pozorišta, Hrama predaka i Crkve Notr Dam, koja je replika one u Parizu. Iznenadilo me je, međutim, to što stambene zgrade nisu šire od dva-tri metra. Noću je grad veoma živ. Mnoštvo barova i kafića radi do jutra. Izlazak se uglavnom završava doručkom koji može da se kupi na ulici. Jedan od omiljenih specijaliteta je bunča, mešavina grilovane svinjetine, pirinčanih nudli i svežeg korijandera, koja se služi sa posebnim sosom.
Nudle i vino
U ishrani dominira azijska kuhinja. Ko voli nudle, sve vrste pirinča, ribu, a tu podrazumevam i suši, za njega je Vijetnam pravi raj. Začudilo me je koliko u toj zemlji ima dobrih i kvalitetnih vina. Sem što prave svoja, pirinčana, Vijetnamci uvoze vina iz celog sveta.
Aleksa Jelić: Sa Rokom na zasluženom odmoru na Ibici
Bolna sećanja
Muzej ratnih ostataka je znamenitost broj jedan u Ho Ši Minu. Tamo možete saznati sve detalje i okolnosti Vijetnamskog rata, jednog od najpoznatijih u istoriji, o kome su napravljeni brojni filmovi, serije i dokumentarci. U dvorištu muzeja nalazi se pravi ratni parking, na kome je izloženo svašta, od minobacača i tenkova do helikoptera i migova. Eksponati i slike koje svedoče o stradanju vijetnamskog naroda uvek nanovo bude jezu. Interesantno je to kako ih je vegetacija bukvalno spasila. Ona im je omogućila da se dobro kriju, a Amerikancima zagorčala život.
Noćni vrisak
U Ho Ši Minu sam doživela i jednu za mene zastrašujuću situaciju, koja je članovima moje porodice bila veoma smešna. Kako grad živi danju, svi jedu i piju na ulici, sede na podu a potom ostatke hrane tu i ostave, kasno noću, kada sve zamre, svuda se razmile pacovi. Jedne večeri, šetajući, “sreli” smo porodicu pacova. Bilo ih je desetak. Mislim da mom mužu i danas zvoni u ušima od mog vrištanja.
Prijatna energija
Ta noćna neprijatnost nije pokvarila moj utisak o ovoj zemlji. Pamtiću je po ozarenim licima njenih stanovnika koji su za nas sami po sebi atrakcija, baš kao što smo i mi Evropljani za njih. Dopao mi se i način na koji se odevaju, većinom nose udobnu odeću snažnog kolorita, na nogama obavezno japanke a na glavama šešire. Odišu prijatnom energijom i spokojem uprkos svim nedaćama kroz koje su prošli i kroz koje još prolaze. Imaju divnu svilu, po čemu su čuveni kada je kupovina tamo u pitanju, kao i torbe, novčanike i obuću od krokodilske kože.
Ho Ši Min trivija
U blizini Palate ujedinjenja i Crkve Notr Dam nalazi se gradska pošta, zanimljiva po tome što je projekat za nju napravio Gistav Ajfel, autor čuvene pariske kule koja nosi njegovo ime.
Ne propustiti
I najveći lenjivici osetiće entuzijazam za vežbanje nakon posete parku Bao Tjen, predivno uređenoj oazi prepunoj ljudi, od najmlađih do najstarijih, koji treniraju sami ili u grupama. Obično izvode neke istočnjačke vežbe istezanja i opuštanja i svi su vitki i nasmejani.
Najnovije.
